زن از نگاه مولانا
مولانا در دفاع از ن تحت ستم در فیه ما فیه میگوید که ن و دخترانتان را به بهانه غیرتمندی در خانهها حبس نکنید و بدانید که این حبس کردن به صلاح عفت جامعه نیست.
ببینید این حرفها مال ۸۰۰ سال پیش است. باز میگوید که فقط مردهای جاهل و نابخرد هستند که با نشان به خشونت و بیرحمی رفتار میکنند اما مرد عاقل خردمند هوای زنش را دارد.
باز بر زن جاهِلانْ چیره شوند
زان که ایشان تُند و بَس خیره روَند
بعد میگوید:
پَرتوِ حَق است آن معشوق نیست
خالِق است آن گوییا مَخْلوق نیست
جلوهای از جلوه های خداوند است. فقط یک معشوق و محبوب معمولی نیست. او خلاق است و در واقع مظهر رحمانیت خداوند است. مرد اگر فقط جنبه کنش گری دارد، زن هر دو وجه را دارد. هم کنشگر است و هم کنش پذیر. زن مظهر رحمانیت خداوند است. برای اینکه ذاتا وجودی مهربان دارد، رحیم القلب است. ما بندگان فقط از وجه رحمانی خداوند است که به او نزدیک میشویم و گرنه نسبتی میان بندگان و خداوند نیست. زن مظهر وجه رحمانیت است. همان وجهی که ما بندگان را اجازه داده است به او نزدیک شویم.
ادامه مطلب
درباره این سایت